Gelderse derby is meer een ordinaire oefening in spelbederf dan een wedstrijd
Vitesse won in Nijmegen de verhitte derby van NEC: 0-1. Een doelpunt van Nikolai Baden Frederiksen bleek voldoende voor de Arnhemse zege. Het was de eerste ontmoeting tussen de twee rivalen sinds de degradatie van NEC in 2017 naar de eerste divisie.
Édgar Barreto beukt, schreeuwt, kijkt boos, maakt onbesuisde tackles, lijdt onnodig veel balverlies, ligt op de grond, staat weer op, kleunt er nog een keer in en concludeert uiteindelijk dat het een frustrerende middag was. De 38-jarige Paraguayaanse krijger van NEC staat symbool voor de opgeklopte derby tegen Vitesse (0-1).
De strijd om de hegemonie in Gelderland heeft zondagmiddag meer weg van een ordinaire oefening in spelbederf dan van een voetbalwedstrijd. De eerste burenruzie in vierenhalf jaar is er vooral een van opgefokt gedoe, opstootjes, oponthoud, rellen na afloop en heel weinig spel om van te genieten. Alsof de spelers zich laten meeslepen door de animositeit tussen de supporters van beide clubs.
Ludiek is de rivaliteit tussen Nijmegen en Arnhem al lang niet meer. Wekenlang hield de wedstrijd de gemoederen al bezig in de regio. Op verschillende plekken in Nijmegen bungelden poppen in NEC-tenue aan een strop. Supporters van beide clubs trakteerden elkaar op slachtafval. En in de nacht voor de wedstrijd raakte een man zwaargewond na een vechtpartij bij een tankstation. Volgens Omroep Gelderland zou het gaan om een confrontatie tussen aanhangers van NEC en Vitesse.
Knalvuurwerk
‘Met zo’n sfeer in het stadion wil je als speler nog net iets meer geven. We weten hoe belangrijk deze wedstrijd voor de supporters is’, verwijst Barreto naar het knalvuurwerk en massaal vlagvertoon voor de wedstrijd. De aanvoerder, die zijn achtste derby speelt, droeg tussen 2003 tot 2007 al vier jaar het shirt van NEC en kent de sentimenten. ‘Maar we hadden meer geduld moeten hebben en durven voetballen. Dat hebben we niet gedaan.’
Al bij de eerste corner in de hoek voor de fanatieke NEC-fans wordt Vitesse-back Maximilian Wittek bedolven onder een douche van bier. De stadionomroeper doet zijn best om het wangedrag vanaf de tribunes te stoppen, maar helpen doet het weinig. In de tweede helft moeten ook de warmlopende reservespelers van Vitesse de rondvliegende bekers ontwijken. ‘Als je hier komt, weet je dat iedereen tegen je is’, zegt Vitesse-uitblinker Riechedly Bazoer na afloop.
De gezonde rivaliteit die tussen beide verenigingen bestond sinds de eerste derby in 1923 veranderde in wederzijdse haat en afgunst nadat Karel Aalbers in de jaren tachtig van de vorige eeuw voorzitter van Vitesse was geworden. De geestelijk vader van de Gelredome wilde van Vitesse een topclub maken en vond dat er in Gelderland maar plek was voor één grote profclub.
Kleineren
‘Het heeft de stemming doen veranderen’, zegt Jeroen Rengers, voorzitter van supportersvereniging NEC. ‘In de jaren ervoor zaten supporters van beide clubs nog door elkaar. Maar met die uitspraak kleineerde hij ons.’ Meer dan ooit wilde de volksclub zich afzetten tegen de ‘elitairen’ uit Arnhem, ook nog eens gestut met Russisch geld.
Barreto speelde zijn laatste derby tegen Vitesse in 2007 en wordt zondag voor zijn gevoel veertien jaar teruggeworpen in de tijd. ‘Dit blijven aparte wedstrijden, dat was toen al en is nu nog steeds zo. Natuurlijk speelt emotie dan een rol, zeker als je een jonge ploeg hebt zoals wij.’
De aanvoerder zelf, die in 2006 met een versierde strafschop in blessuretijd nog aan de basis stond van de overwinning op Vitesse, is na een kwartier betrokken bij het enige doelpunt van de wedstrijd. Eerst maakt Vitesse-aanvaller Oussama Darfalou hands en in het duel dat volgt met Barreto denkt de NEC-verdediger de bal over de achterlijn te laten gaan.
Maar de scheidsrechter en de Var oordelen anders en menen dat de bal niet helemaal over de achterlijn is geweest. Darfalou zet door en legt de bal klaar voor Baden Frederiksen, die de eerste kans voor Vitesse verzilvert. Barreto: ‘Het was hands en de bal was achter. Ik snap er niks van dat de Var het niet heeft gezien.’
Makkelijker
Vitesse voetbalt makkelijker dan NEC, dat vorig seizoen als zevende eindigde in de eerste divisie, maar via de play-offs onverwachts promoveerde. Als er tenminste gevoetbald wordt. Na rust ligt het spel vaker stil, dan dat een van de ploegen tot een serieuze aanval komt. NEC zoekt wanhopig, maar zonder enig idee naar een doelpunt. Vitesse grijpt alles aan om het tempo uit de wedstrijd te halen.
Een treitershow, op allerlei vlakken, onder het mom van een voetbalwedstrijd. Altijd ligt er wel iemand op de grond of is er een ander incident, waardoor de tijd wegtikt, maar de bal niet rolt. Ook acht minuten blessuretijd doen daar weinig aan af. Al is acht minuten nog weinig als zou zijn bijgehouden hoelang in de tweede helft daadwerkelijk gevoetbald is.
Bazoer: ‘De laatste twintig minuten moesten we overleven. Dat hoort ook bij voetbal. Als je dan wint, is het heerlijk.’ en Barreto: ‘Vitesse probeerde ons te irriteren. Wij moeten hiervan leren. Op deze manier de derby verliezen doet pijn.’